Najlepszym lekiem na cukrzycę jest aktywność fizyczna – twierdzą naukowcy z Old Dominion Univeristy. Osoby z cukrzycą typu 2 powinny uprawiać aerobik przez 150 minut w tygodniu. Tak wyglądają nowe zalecenia, których współautorką jest profesor Sheri Colberg-Ochs.

Colberg-Ochs przewodniczyła komisji, która napisała referat dla Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej i Amerykańskiego Stowarzyszenia Cukrzycy. Opublikowano go w grudniowych wydaniach pism „Diabetes Care” oraz „Medicine & Science in Sports & Exercise”. Według zaleceń władz federalnych, dorośli powinni umiarkowanie ćwiczyć aerobik przez 150 minut tygodniowo lub intensywnie przez 75 minut.

Opierając się na wynikach niedawnych badań, zespół wystąpił z podobnym zaleceniem dla diabetyków. Rekomenduje również, aby cukrzycy nie dopuszczali do dłuższych niż dwa dni przerw pomiędzy ćwiczeniami, ponieważ, jak uważa Colberg-Ochs, ruch ma kluczowe znaczenie jeśli chodzi o zapobieganie wzrostowi poziomu glukozy we krwi.

Badania wykazały również, że aktywność fizyczna w połączeniu z umiarkowanym zmniejszeniem wagi może w populacjach wysokiego ryzyka obniżyć nawet o 58 proc. zagrożenie cukrzycą typu 2. Wskazówki te będą pomocne dla tych lekarzy, którzy mają opory przed zalecaniem chorym na cukrzycę ćwiczeń fizycznych.

Colberg-Ochs oświadczyła, że najważniejszą rzeczą w leczeniu cukrzycy powinna być zmiana stylu życia, w rodzaju poprawy diety i przyzwyczajeń w zakresie ćwiczeń fizycznych. Dodała, że „leki powinny być jedynie uzupełnieniem i nie powinno się ich brać przed dokonaniem zmian stylu życia”. Wiele osób może odstawić leki, zwłaszcza, jeśli zaczną wprowadzać odpowiednie zmiany zaraz po rozpoznaniu choroby.

Liczy się każdy, nawet drobny, rodzaj aktywności. Według autorów referatu, 150 minut zalecanych ćwiczeń powinno mieć postać 10-minutowych serii w ciągu tygodnia. – Pielenie grządek, mycie naczyń także się liczy, i jest bardzo ważne u osób z cukrzycą. Ludzie myślą, że albo zapiszą się na siłownię, albo nic nie będą robić. Pośrodku jest cała gama innych rzeczy – mówi Colberg-Ochs.

Osobom od lat prowadzącym siedzący tryb życia zaleca spokojny początek, na przykład spędzanie więcej czasu na chodzeniu niż siedzeniu. Następnie mogą one dorzucić dłuższe spacery oraz inne rodzaje bardziej męczącej aktywności w rodzaju ćwiczeń siłowych. Pomaga to w utrzymaniu tkanki mięśniowej, która absorbuje węglowodany. Jeśli się nie ćwiczy, węglowodany zamieniają się w tłuszcz.

Według amerykańskich Ośrodków Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDCP) nawet co trzeci Amerykanin może zapaść na cukrzycę do 2050 roku. A liczba chorych podwoi się lub potroi w ciągu najbliższych 40 lat. – Ale tak być nie musi. Ludzie powinni coś zrobić, aby ich to nie spotkało. Zapowiadana fala zachorowań na cukrzycę nie jest nieuchronna – twierdzi Colberg-Ochs.

Veronica Chufo, Los Angeles Times, 02.12.2010