Wyprysk (egzema)
1. Atopowe zapalenie skóry - AZS (atopic dermatitis)
Przewlekła dermatoza świądowa rozpoczynająca się zazwyczaj w dzieciństwie, przebiegająca z okresami remisji i zaostrzeń. Czasem pojawia się w starszym wieku ("late onset atopic dermatitis"). Mimo że AZS jest najczęstszą postacią wyprysku endogennego, na ogół nie dochodzi do zmian w obrębie narządów płciowych, stwierdza się natomiast zmiany wtórne pod postacią przeczosów spowodowanych drapaniem. Najważniejszymi kryteriami diagnostycznymi są: świąd, typowa morfologia i lokalizacja zmian (zgięcia stawowe) oraz wywiad atopowy. U większości chorych obserwuje się podwyższenie stężenia IgE w surowicy.
2. Wyprysk kontaktowy alergiczny (contact allergic egzema)
Obraz kliniczny: Ograniczony obrzęk, rumień i złuszczanie. Istnieje wiele czynników wywołujących wyprysk kontaktowy alergiczny w tej lokalizacji, np. leki, prezerwatywy. Rozpoznanie można ustalić na podstawie testów naskórkowych.
3. Wyprysk z podrażnienia (orthśrgic contact egzema)
Czynnikami wywołującymi są np. nadmierne kąpiele z użyciem podrażniających środków myjących, czynniki mechaniczne, kosmetyki, konserwanty, środki antyseptyczne. Obraz kliniczny: Wykwity rumieniowe, czasem sączące, strupy. Gdy narażenie na czynnik wywołujący jest przedłużone lub nawracające, obserwuje się lichenizację oraz hiperkeratozę. Występowanie zmian atopowych w wywiadzie stwarza zwiększone ryzyko rozwoju wyprysku z podrażnienia na mosznie, objawiającego się rumieniem i lichenifikacją.
Leczenie: · Odstawienie środków drażniących. · Miejscowo preparaty kortykosteroidowe średnio silnie działające (np. acetonid triamcinolonu 0,1%) przez kilka dni. · W ciężkich przypadkach - krótkie leczenie steroidami stosowanymi ogólnie. · W przypadku zmian sączących - preparaty steroidowe z dodatkiem cynku. · W przypadku świądu - preparaty antyhistaminowe.
4. Asteatotic egzema
Przyczyną wyprysku jest odwodnienie skóry. Zmiany chorobowe występują najczęściej u osób starszych, w środowisku dobrze ucieplonym i mało wilgotnym. Obraz kliniczny: Uporczywy świąd, zmuszający do drapania prowadz ącego do wtórnego zliszajcowacenia (impetiginizacja).
5. Liszaj zwykły przewlekły (lichen simplex chronicus)
Schorzenie to bardzo często występuje w okolicy genitalnej. U mężczyzn częściej dotyczy skóry moszny niż prącia.
Obraz kliniczny:
Choroba często występuje pod postacią ograniczonego neurodermitis i zmian wypryskowych, które powstają w wyniku drapania. Często obserwuje się współistnienie zaburzeń seksualnych.
Leczenie:
· Wyjaśnienie choremu konieczności zaprzestania drapania. · Miejscowo stosuje się kortykosteroidy o średniej sile działania.
6. Łojotokowe zapalenie skóry (seborrhoic ecgema)
Przewlekła, nawrotowa choroba zapalna. Duże znaczenie etiologiczne ma zakażenie drożdżakiem lipofilnym Pityrosporum ovale oraz czynniki genetyczne i środowiskowe. Obraz kliniczny: Czerwone łuszczące się plamy na żołędzi prącia.
Leczenie:
· Miejscowo: preparaty przeciwgrzybicze, np. ketokonazol.
|